Skąd takie myśli? Lepiej wrócić do noszenia broni i chwytania groźnych przestępców. Jakoś przetrwa w tym domu jeszcze trochę, jeśli tylko uda się jej trzymać Bryce'a na dystans. PROLOG - Słyszałam, że ten człowiek zabił następną dziewczynę. Alexandra zainteresowała się praktycznym brązowym kapeluszem, odpowiednim dla - Dokąd się tak spieszysz? Bryce sięgnął po ubranie, lecz po chwili opadł bezwładnie na dywan. Nigdy dotąd nie zrobił czegoś podobnego. Oczarowała go ta syrena w czarnej sukni i perłach, która po pięciu minutach wyszła z łazienki całkowicie ubrana. Podeszła do niego, a on nie mógł się nie tylko poruszyć, lecz nawet odetchnąć. - Przyszłam zapytać, czy wszystko w porządku. Jeden głupi krok... Matka mówiła o Willym Smisie i nieplanowanej ciąży. Rodzina ją wydziedziczyła, Willy traktował jak worek treningowy. Rzeczywiście, gorzej nie mogła wybrać. Tyle że w efekcie tego głupiego kroku urodził się on. - Chciałaś. Nadal chcesz. Po prostu jesteś zbyt uparta, żeby to przyznać. - Oddychał Przeszli przez niewielki przedsionek do stanowiska szefa sali. Philip zamienił z nim kilka słów i poprowadził córkę do stolika, rozglądając się przy tym bacznie wokół, witając znajomych sobie gości i pozdrawiając tych, których widział po raz pierwszy. Przystawał, pytał, czy są zadowoleni, życzył miłego wieczoru, zapraszał do ponownych odwiedzin. niego, wygładzając starannie sukienkę. Głęboko, pod nie- Ale Holmes z powagą potrząsnął głową. ściągnąć na siebie jego uwagę. Nie miała odwagi spiorunować go wzrokiem, ale on chyba - Niby dlaczego, Glorio? Dlaczego chcesz mi pomóc?
- Dzień dobry, panno Gallant. - Zapomnij, że to powiedziałam - rzekła. Fiona spiorunowała go wzrokiem, po czym sięgnęła po karnecik córki i
groźny cień na werandzie... Ostatnio zawodziły ją nerwy. CONNER: Z sejfu? Nie był zamknięty? - I ma pieniądze - dodał Quincy. - Przy obecnym rozwoju sytuacji nas
- Telefony - Montgomery powiedział przeciągle, jakby pozostali byli zabić? Uważamy, że ten człowiek ma jakiś związek z karierą Quincy'ego. obsesją, palącą potrzebą, która nie przestawała go nękać.
- Tak. - Nie do przyjęcia - podpowiedział. - Lubisz to, prawda? - zapytał ochryple, dostrzegłszy wyraz ekstazy na jej twarzy. Dostał to, na co zasłużył. Następnego ranka Klara zachowywała się z rezerwą. - No to jedźmy. Będzie się denerwowała. - No to trzymaj się, partnerze, bo jest jeszcze lepiej. Tym razem mamy świadka. poszedł do stajni obejrzeć parę nowych koni zaprzęgowych.